En España estímase que até o 70 % dos adictos/as a algún tipo de sustancia, como o alcol ou o cannabis, padece tamén outro trastorno mental asociado, o que se coñece como patoloxía dual, segundo asegurou o presidente da Sociedade Española de Patoloxía Dual , Nestor Szerman, con motivo das XIV Xornadas Nacionais que esta entidade celebra estes días en Madrid.

Ambos os factores, adicción e trastorno mental, poden actuar "indistintamente" como "causa e consecuencia" da patoloxía dual en función de cada paciente, engadiu o xefe de Servizo de Psiquiatría do Hospital Vall d`Hebrón de Barcelona, Miguel Casas, quen admite que nos últimos anos está a producirse un incremento de casos asociado ao aumento do consumo de drogas en España.

Este manual foi froito do esforzo colaborativo de numerosos profesionais do ámbito das drogodependencias. Nace coa vocación de ser un manual de referencia e consulta obrigada para todos aqueles profesionais que desexen ter un coñecemento científico actualizado non exento do necesario debate no mundo das drogas e as súas repercusións na sociedade.

Esta obra vai dirixida principalmente aos profesionais da saúde e a educación que traballan en prevención e tratamento de drogodependencias e outras condutas aditivas e aos estudantes das ramas sociosanitaria e educativa que deben desenvolver competencias en distintos temas relacionados cos procesos preventivos de avaliación e intervención con persoas, maioritariamente novas, que van ter contacto, con toda seguridade, coas drogas, e a posibilidade de levar a cabo outras condutas con alto potencial de xerar adiccións.

O Goberno español está a elaborar unha lei estatal que establecerá límites no acceso dos/as adolescentes ao alcol coa que se pretende, segundo sinalou nunha entrevista o delegado do Plan Nacional sobre Drogas, Francisco de Agarrades Babín, dar uniformidade á lexislación existente, xa que hai máis de 900 normas autonómicas e locais "que dunha ou outra maneira" inciden neste tema.

A nova normativa establecerá uns "mínimos comúns" para todo o territorio nacional, entre eles, a homoxeneización da idade legal de consumo e compra de alcol, e incidirá na prevención, dada a súa "alta accesibilidade" e que os "límites que existen non son suficientes".

Catro de cada dez pais de mozos que consumen alcol recoñecen que lles permiten tomar esta sustancia. Un grao de permisividade que é do 25 % no caso dos mozos e mozas de 12 a 15 anos e de entre o 67 e 69 % no segmento de entre 16 e 18 anos, segundo reflicte o estudo "Mocidade e Alcol", elaborado pola Fundación Pfizer, e que entrevistou a 750 mozos/as de entre 12 e 18 anos, 750 pais e nais e a 175 docentes da ESO e de Bacharelato.

O obxectivo foi analizar as motivacións que ten a mocidade para consumir alcol, os patróns de comportamento e tipoloxías de consumo, as actitudes que manteñen a nivel familiar e educativo, o coñecemento que teñen sobre estas sustancias e as súas consecuencias, así como os valores, crenzas e estereotipos sobre o alcol e o seu consumo.

A anorgasmia, ou falta de orgasmos, é unha das disfuncións sexuais máis frecuentes entre as mulleres. É un problema máis común do que se podería pensar a priori, xa que é un tema do que non se adoita falar pero xera un gran volume de consultas médicas, segundo sinalan os especialistas.

"Nunca tiven un orgasmo e quero saber o que é", confesáballe unha paciente a Ana Lillo, sexóloga do Instituto Madrid. "Hai mulleres de 40 anos que chegaron xa a súa madurez sexual e nunca na súa vida tiveron un orgasmo", confesa esta experta.

Un estudo australiano de 2011, publicado na revista científica “Journal of Sexual Medicine”, afirmaba que ao redor do 35% das mulleres confesou non experimentar nunca un orgasmo. En España, aínda que non hai datos oficiais, os expertos/as aseguran que é un dos problemas máis recorrente en consulta.

España está nos primeiros postos do ranking de oferta de xogo do mundo. As máquinas comecartos, o bingo e as cartas, entre outros, arruinaron a miles de familias.

Acudían á Casa de Campo, ao “recuncho das bingueiras”, como se alcumou á zona na que algunhas mulleres se prostituían para recuperar o diñeiro que se deixaron tentando cantar aínda que fose unha liña, sen éxito. Así o explican algúns expertos/as consultados/as. O xogo, percibido como algo aparentemente inofensivo e relacionado co lecer, pode acabar coa vida dunha familia enteira.

"A ludomanía é a xogada máis voraz. E a construción de Eurovegas na capital, non fai senón espertar certo receo entre os sectores que mellor coñecen esta enfermidade". Desde a Federación Española de Xogadores de Azar Rehabilitados, Juan Lamas argumenta a gravidade do proxecto. “Buscan beneficios pero non se fixan na regulación. Segundo o dono, habería que cambiar leis, non habería un control de entrada e cada vez son máis os mozos que caen, e España é o terceiro en oferta de xogo no mundo, por detrás só de Estados Unidos e Filipinas”, engade.

De acordo coa lexislación, os paquetes de tabaco indican as concentracións de nicotina, alcatrán e monóxido de carbono para confirmar que non superan os niveis permitidos. Con todo, a cantidade destas sustancias non sempre é proporcional á toxicidade que achegan multitude doutros compostos, "polo que se deberían establecer parámetros máis adecuados para determinar a toxicidade do tabaco".

Así o recolle un estudo elaborado por enxeñeiros químicos da Universidade de Alacante e que publica a revista “Food and Chemical Toxicology”. Os investigadores/as analizaron os gases e a materia particulada (alcatráns) que emiten dez marcas comerciais de cigarros louros: tres españolas (Fortuna, Ducados e Nobel) e sete estadounidenses ou británicas (Marlboro, Winston, Chesterfield, Camel, L&M, Lucky Strike e John Player).

"A pesar de que os produtos que xeran parécense, o rendemento relativo (mg/cigarro) dalgúns compostos altamente tóxicos e carcinoxénicos varía considerablemente dunha marca a outra", destaca María Isabel Beltrán, unha das autoras.

De acordo coa lexislación, os paquetes de tabaco indican as concentracións de nicotina, alcatrán e monóxido de carbono para confirmar que non superan os niveis permitidos. Con todo, a cantidade destas sustancias non sempre é proporcional á toxicidade que achegan multitude doutros compostos, "polo que se deberían establecer parámetros máis adecuados para determinar a toxicidade do tabaco".

Así o recolle un estudo elaborado por enxeñeiros químicos da Universidade de Alacante e que publica a revista “Food and Chemical Toxicology”. Os investigadores/as analizaron os gases e a materia particulada (alcatráns) que emiten dez marcas comerciais de cigarros louros: tres españolas (Fortuna, Ducados e Nobel) e sete estadounidenses ou británicas (Marlboro, Winston, Chesterfield, Camel, L&M, Lucky Strike e John Player).

"A pesar de que os produtos que xeran parécense, o rendemento relativo (mg/cigarro) dalgúns compostos altamente tóxicos e carcinoxénicos varía considerablemente dunha marca a outra", destaca María Isabel Beltrán, unha das autoras.

Nin fillos/as de familias con poucos recursos nin de matrimonios rotos. Sen dúbida, o perfil do mozo/a que se inicia nas drogas está a cambiar. É máis, a diferenza de décadas atrás, o mozo/a con problemas de adicción presenta un perfil normalizado e o seu problema adoita pasar inadvertido ata que se agrava. Xunto a este aspecto, a Francisco Recio, director xeral de Proxecto Home, tamén lle chama poderosamente a atención “o pouco risco que perciben” e “ o cedo que comezan a consumir sustancias”.

“Xoán paseaba pola Alameda cando observou, aquel sábado pola tarde, un grupo de adolescentes facendo botellón, o cal era o habitual naquela época do ano, a pesar dos esforzos do concello e a veciñanza por erradicalo. De súpeto viu que o grupo de arremuiñábase ao redor dun corpo e axitaban as mans como alarmados, achegándose entón para interesarse polo que ocorría. Unha das mozas díxolle que o seu amigo Pancho había bebido bastante e que levaba un tempo vomitando, pero que agora non lles respondía e pechaba os ollos, e non eran capaces de levantalo do chan. Xoán aproximouse a Pancho e empezou a chamalo, pero este só manifestábase cunha serie de vocábulos inadecuados, sen sentido. Os outros amigos/as non facían outra cousa que reclamarlle que pedise unha ambulancia pero el, máis acougado, díxolles que lle axudasen a polo de lado para que non se atragantara cos vómitos e que tentasen localizar a algún familiar.